Polenta met pittige aubergine
Snel, goedkoop en troostrijk
Lieve food hooligan,
Het is juni, maar het voelt als herfst. Omdat het weer meestal mijn maaltijd bepaalt (en mijn stemming, ik zal jullie verder niet lastigvallen met mijn schommelende serotoninewaardes), kreeg ik de ingeving om herfstige polenta te maken met zomerse pastasaus ‘alla Norma’. Polenta is typisch een gerecht uit Noord-Italië en alla Norma hoort bij het Zuiden als Bassie bij Adriaan. Dit gerecht zie je niet in een traditionele trattoria, maar in de neo-trattoria (trattoria nieuwe stijl) kan alles. Dus ook deze polenta alla Norma.
Siciliaanse klassieker
Wat context. Pasta alla Norma is een Siciliaanse klassieker uit Catania, met typische zomergroenten tomaat en aubergine. Volgens de legende is de pasta vernoemd naar een opera van Bellini. Dit soort verhalen doen het altijd goed bij kaarslicht, maar ik schaar ze voorzichtig onder dezelfde categorie als die over de weduwe op de achterkant van de fles Amaretto di Saranno; vooral een kwestie van goeie marketing.
Alla Norma is een saus op basis van gebakken (in Sicilië gefrituurde, maar dan haken jullie af) aubergine, tomaten en ricotta salata (letterlijk: gezouten ricotta). Ricotta salata lijkt in de verste verte niet op de ricotta die we hier kennen. Het betreft een harde, gezouten kaas. Mijn eerste alla Norma op Sicilië was een teleurstelling. Was dit nou al die fuss waard? Ik heb denk ik pech gehad. De aubergine was niet lekker op smaak en de kaas niks bijzonders. Jaren later liet Chiara van Bottega di Chiara in Amsterdam mij ricotta salata proeven uit het Nebrodi-gebergte, linksboven de Etna. Niet normaal lekker! Je kunt de kaas kopen op de van Woustraat in Amsterdam. Verder heeft Novitalia ook ricotta salata maar de kwaliteit daarvan is mwah. Voor wie niet aan goede ricotta salata kan komen, bedacht ik voor mijn boek Italopop een alla Norma met feta-ricotta: je slaat ricotta op met feta in de keukenmachine of met de staafmixer, waardoor je ook een soort gezouten ricotta krijgt, maar dan anders.
Aubergine in het kwadraat
In zijn boek Made in Sicily – een van mijn favorieten – schrijft Giorgio Locatelli ook over alla Norma. Hij maakt een soort aubergine-in-het-kwadraat versie. Naast gebakken blokjes aubergine, roostert hij twee ingekerfde auberginehelften in de oven met daarin plakjes knoflook en rozemarijn. De helften worden tegen elkaar aangedrukt en in aluminiumfolie gepakt en zo’n 30 minuten gegaard in de oven. Het smaakvolle geroosterde vruchtvlees gaat bij de rest van de aubergine en tomaat in de pan. Leuke tip voor auberginefans die hun alla Norma naar het volgende niveau willen tillen.
Vind je dit leuke info? Deel FC Vanja!
Voor het recept met polenta hieronder heb ik de simpele bereiding aangehouden: gebakken aubergine en goede tomaten uit blik. Ik wil niet negatief doen, maar ik heb een hard hoofd in zondoorstoofde tomaten deze zomer.
Fijn weekend food hooligans, may the force (sun) be with you!