Demonische knol
of voedzaam comfort food?
Lieve food hooligan,
De afgelopen weken was ik nauwelijks thuis. Eerst op Sicilië voor mijn Italopop cooking retreat met chef Emilia Strazzanti. Voor een leuke groep mensen hielden we ravioli en arancini master classes, aten we heel veel goddelijks bij goede restaurants met knappe chefs, proefden we wijn en pasta bij een katerige baronessa met kapotte gympies, plukten we olijven, kraakten we amandelen en hadden we een bonte laatste avond op de masseria van koppel Vincenzo en Carlo die Siciliaanse soezen hadden laten aanrukken die waren volgespoten met pistachecrème en ricotta. Kortom: je had erbij moeten zijn! In het voorjaar gaan we nog zo’n trip organiseren, daarover in de toekomst meer.
Na Sicilië pakte ik opnieuw de koffers in en vertrok ik met mijn gezin naar Zeeland om te logeren bij vrienden in Middelburg die in een heus kasteel wonen. We aten softijs vers van de koeien, bewonderden Zeeuwse knopen, aten garnalenkroketten in Veere en namen de stoomtrein naar Goes.
Waarom zoveel weg? Onze trap en woonkamer werden geverfd dus we konden een week lang het huis niet in. Dit weekend zetten we alle verplaatste spullen weer op zijn plek want morgen is er weer werk aan de winkel. Door alle hectiek kon ik niet de gebruikelijke aandacht schenken aan de nieuwsbrief, daarom krijgen jullie van mij deze week alvast een recept en later deze week de ‘echte’ nieuwsbrief vol tips, trucs en een gast food hooligan. Het gaat nog altijd over comfort food en deze week is dat, tromgeroffel, de aardappel!
De aardappel heeft nog altijd een imagoprobleem. Je zou er dik van worden en daarom wordt de knol gedemoniseerd. En dat terwijl die goeie oude aardappel vol vezels en vitaminen zit. En minder calorieën bevat dan een portie witte rijst bovendien. Niet dat ik calorieën tel, maar even om de knol in perspectief te plaatsen. Eerder dit jaar kookte ik voor een voorstelling van De Toneelmakerij over jongeren met een eetstoornis. De aardappel moest vanwege zijn slechte imago sowieso op het menu dus opende ik met een ‘duivelse carb amuse’. Met een knipoog uiteraard, want duivels zijn carbs (koolhydraten) geenszins. Ja, koolhydraten worden omgezet in suikers in het lichaam, maar je hebt ze ook gewoon nodig. Lekker gevarieerd eten en dan komt het allemaal goed. Amen en fijne zondag.
Het recept voor smashed aardappel met sambalmayonaise, bieslook en zeewiereitjes werd de ster van de avond. Hij is romig, knapperig, spicy, fris en zilt. Hij is humble en fancy tegelijk en wat mij betreft de perfecte opener van een etentje. Als bijgerecht of borrelhap kan-ie ook natuurlijk.
Later deze week de volledige nieuwsbrief. Heb je vragen of verzoeken over de aardappel, drop ze hier!
De betalende food hooligans vinden het recept onderaan deze mail.